Sjabloon:2007:HI

HOOFDSTUK I Definities

Alerteren: De tegenstanders waarschuwen dat een uitleg nodig kan zijn. De wijze waarop dit moet gebeuren, mag worden aangegeven door de toernooiorganisator.
Arbitrale score: Een score die de wedstrijdleider naar eigen inzicht toekent (zie artikel 12). Deze score is ofwel kunstmatig ofwel vervangend.
Bekennen: Een kaart spelen van de voorgespeelde kleur.
Beurt: Het juiste ogenblik waarop een speler mag bieden of spelen.
Bieden:

• De procedure ter bepaling van het contract door middel van opeenvolgende biedingen.
• Het geheel van gedane biedingen (biedverloop) (zie artikel 17E).

Bieding: Elk bod, doublet (dubbel), redoublet (herdubbel) of pas.
Blinde (dummy):

• De partner van de leider; hij wordt blinde wanneer de uit-komst uit de juiste hand met de beeldzijde naar boven op tafel wordt gelegd (zie artikel 54).
• De kaarten van de partner van de leider, nadat zij na de uitkomst open op tafel zijn gelegd.

Bod: Het noemen van een aantal trekken dat men op zich neemt ten minste te maken in de genoemde speelsoort.
Bondsbestuur:

• In Nederland het bestuur van de Nederlandse Bridge Bond
• In Vlaanderen het bestuur van de Vlaamse Bridge Liga

Bord:

• Een wedstrijdbord zoals omschreven in artikel 2.
• De vier handen zoals die oorspronkelijk zijn gegeven en in de vier vakken van het bord zijn geplaatst om gedurende een bepaalde zitting te worden gespeeld.

Contract: Het laatste bod, al dan niet gedoubleerd of geredoubleerd, te spelen door de leider (zie artikel 22).
Conventie:

• Een bieding die, overeenkomstig een tussen de partners ge-maakte afspraak, een betekenis overbrengt die afwijkt van de bereidheid om een contract te spelen in de genoemde speelsoort (of in de laatst genoemde speelsoort), of geen honneursterkte of lengte (drie kaarten of meer) in de genoemde speelsoort aangeeft. Een afspraak in verband met de alge¬mene sterkte maakt een bieding echter niet kunstmatig.
  
• Een speelwijze van de tegenspelers, die dient om een bete-kenis over te dragen die eerder op afspraak dan op gevolg-trekking berust.
  

Deelnemer: Bij individuele wedstrijden een speler; bij parenwedstrijden twee spelers die gedurende de wedstrijd partners zijn; bij viertallenwedstrijden vier of meer spelers die als ploeggenoten samen spelen.
Deelscore: 90 of minder trekpunten, behaald op één spel.
Doublet: Een bieding, gedaan na een bod van de tegenpartij, waardoor het aantal punten voor het gemaakte of niet gemaakte contract wordt verhoogd (zie artikelen 19A en 77). (In Vlaanderen: dubbel.)
Downslag: Elke slag die de partij van de leider te kort komt om het contract te maken (zie artikel 77).
Hand: De oorspronkelijk aan een speler gegeven kaarten of het nog niet gespeelde gedeelte daarvan.
Honneur: Elke aas, heer, vrouw, boer of tien.
Internationaal match punt (IMP): Een score-eenheid, toegekend volgens de in artikel 78B opgenomen tabel.
Kleur: Eén van de vier groepen van dertien kaarten uit het spel, voorzien van een kenmerk: schoppen (♠), harten (♥), ruiten (♦), klaveren (♣).
Kunstmatig: Een bieding die een andere dan zijn natuurlijke betekenis heeft. De natuurlijke betekenis van:

• een pas is de bereidheid de laatst gedane bieding(en) in het biedverloop te spelen of tegen te spelen óf de bereidheid het spel rond te passen.
• een doublet of redoublet is straf.
• een bod is de bereidheid in de geboden kleur te spelen.

Kwetsbaarheid: De aanduiding op basis waarvan premies en straffen voor downslagen worden toegekend (zie artikel 77).
Leider: De speler die voor de partij die het eindbod doet, het eerst de speelsoort van dat bod heeft genoemd. Hij wordt leider wanneer de uitkomst met de beeldzijde naar boven op tafel wordt gelegd (maar zie artikel 54A indien voor de beurt wordt uitgekomen).
LT: Linkertegenstander.
Manche: 100 of meer trekpunten, behaald op één spel.
Matchpunt: Een score-eenheid, toegekend aan een deelnemer als resultaat van de vergelijking van zijn score met één of meer andere scores.
Onregelmatigheid: Een afwijking van de juiste gang van zaken zoals geregeld in de spelregels.
Overslag: Elke slag die de leider méér maakt dan voor het vervullen van het contract nodig is.
Partner: De speler met wie men als partij speelt tegen de twee andere spelers.
Partij/paar: Twee spelers die samen spelen tegen de twee andere spelers.
Pas: Een bieding waarmee een speler te kennen geeft in deze beurt geen bod te willen doen en niet te willen doubleren of redoubleren.
Premies: Alle punten andere dan trekpunten (zie artikel 77).
Psychologische bieding: Een bieding die een grove misleiding betreffende honneurkracht of lengte in een kleur beoogt.
Rechtzetting: De mogelijkheid tot herstel voor de wedstrijdleider na een onregelmatigheid.
Redoublet: Een bieding, volgend op een doublet van een tegenstander, waardoor de scores voor gemaakte of down-gespeelde con-tracten worden verhoogd (zie artikelen 19 en 77). (In Vlaanderen: herdubbel.)
Ronde: Een deel van een zitting waarin de spelers niet van plaats wisselen.
RT: Rechtertegenstander.
Slag: De eenheid waardoor de uitslag van het contract wordt bepaald; de slag behoort uit vier kaarten te bestaan, één door elke speler in volgorde gespeeld, te beginnen met de voorgespeelde kaart.
Slem: Een contract waarbij de leider zes trekken (twaalf slagen) moet maken (genaamd klein slem) of waarbij de leider zeven trekken (dertien slagen) moet maken (genaamd groot slem).
Speelperiode: Begint wanneer de uitkomst van een spel met de beeldzijde naar boven is gedaan; de rechten van de spelers in de speelperiode vervallen zoals de relevante artikelen aangeven. De speelperiode eindigt wanneer de kaarten zijn opgeborgen in het bord (of wanneer het laatste bord in een ronde is beëindigd).
Speelsoort: De in het bod genoemde kleur of sans atout (zonder troef).
Spel:

• De 52 kaarten waarmee het bridgespel wordt gespeeld.
• De in vier handen verdeelde kaarten beschouwd als een ge-heel, met inbegrip van het bieden en spelen daarvan.

Spelen:

• Het spelen van een kaart uit de hand van één van de spelers met inbegrip van de voorgespeelde kaart.
• Het spelverloop.
• De periode waarin de kaarten worden uitgespeeld.
• Het geheel van de biedingen en gespeelde kaarten van een bord.

Straf: (zie ook rechtzetting) Straffen kunnen disciplinair zijn (zie artikel 91) of procedureel (zie artikel 90) in toevoeging aan rechtzetting.
Tegenspeler: Een tegenstander van de (vermoedelijke) leider.
Tegenstander: Een speler van het andere paar; een speler van de partij waar-tegen men speelt.
Toernooi: Eén of meer wedstrijden binnen een bepaald tijdsverloop.
Trek: Elke slag die de partij waartoe de leider behoort, boven de zes maakt.
Trekpunten: Punten, behaald door de partij van de leider voor het maken van het contract (zie artikel 77).
Troef: Elke kaart van de kleur waarin het contract wordt gespeeld.
Uitlegperiode: De periode tussen het einde van het bieden en het einde van de biedperiode (zie artikel 22B1).
Uitkomst: De voorgespeelde kaart in de eerste slag.
Verzaking: Het spelen van een kaart van een andere kleur door een speler die in staat is te bekennen of aan een voorspeelstraf te voldoen.
Viertal: Twee of meer paren die, aan verschillende tafels in verschillende windrichtingen, voor een gemeenschappelijke score spelen (het kan worden toegestaan dat een viertal uit meer dan vier spelers bestaat).
Volgorde: De orde volgens de wijzers van de klok, waarin men het recht heeft te bieden en te spelen.
Voorspelen: Het spelen van de eerste kaart van een slag.
Wedstrijd: Een ontmoeting van één of meer zittingen.
Wedstrijdleider: Degene die belast is met de leiding van een wedstrijd en met de toepassing van de spelregels.
Zitting: Een speelperiode van langere duur waarin een aantal borden, bepaald door de toernooiorganisator, moet worden gespeeld.