Sjabloon:1930:VII2b

b. Het verzaken

Wanneer een speler verzaakt (een kaart van een andere kleur speelt, terwijl hij er nog van de gevraagde kleur in de hand heeft), is dit feit voldongen:

a. wanneer de slag is opgenomen, gekeerd en losgelaten;

b. wanneer de speler zijn spel open legt en de rest van de slagen geheel of gedeeltelijk declareert, ook al is de slag. waarin verzaakt werd, nog niet volledig opgenomen;

c. wanneer een speler voor een volgenden slag is uitgekomen. ook al is de slag waarin verzaakt werd. nog niet volledig opgenomen.

In geval a bestaat een uitzondering, n.l, wanneer een attent maken op verzaken van den partner van den verzaker vóór het loslaten van een slag is aanqevangen en de verzaker die gelegenheid tot herstel niet afwijst; herstel moet alsdan eventueel vóór het openleggen van des partners kaarten plaats vinden.

Een niet voldongen verzaken mag worden hersteld.

Is een der tegenspelers de verzaker. dan kan L eischen:

a. dat de speler zijn hoogste of laagste kaart bijspeelt van de gevraagde kleur in den slag, waarin werd verzaakt. òf wel:

b. dat de aanvankelijk bijgespeelde kaart als getoonde kaart voor den speler op tafel wordt gelegd.

Is L de verzaker en heeft het verzaken het bekend worden van een kaart van V ten gevolge gehad, dan mag deze van L eischen, dat hij de hoogste of laagste kaart van de gevraagde kleur in den betrokken slag bijspeelt.

Een voldongen verzaken wordt als volgt gestraft: 150 strafpunten (bij een gedoubleerd of geredoubleerd spel worden deze punten verdubbeld of verviervoudigd) öf twee slagen van de tegenpartij met alle consequenties daarvan. Echter zijn van beide partijen slagen, gemaakt vóór het verzaken, onaantastbaar. Bij een volgend verzaken in hetzelfde spel kan alleen de straf van 150 strafpunten worden geëischt; het meermalen verzaken van eenzelfde kaart in een spel wordt slechts éénmaal

gestraft.

Teneinde een verondersteld verzaken te bewijzen, mogen de verschillende slagen na afloop van het spel worden nagezien; worden de kaarten door een der spelers van de partij, waartoe de veronderstelde verzaker behoort, dooreen gedaan, nadat het vermoeden van verzaken is geopperd en voordat de tegenpartij de slagen heeft onderzocht, dan wordt het verzaken als bewezen beschouwd.

Zijn de kaarten voor de volgende gift gecoupeerd, dan kan voor een verzaken tijdens het afgeloopen spel geen straf meer worden geëischt.

Nooit kan iemand tot verzaken worden gedwongen, wanneer van hem gevraagd wordt een bepaalde kleur te spelen, omdat hij een overtreding beging.