Sjabloon:1975:46

Artikel 46. Onvolledige of onjuiste benaming van een kaart uit de blinde

Bij het noemen van een uit de hand van de blinde te spelen kaart moet de leider duidelijk zowel kleur als waarde van de bedoelde kaart noemen. In geval van een onvolledige of onjuiste aanduiding gelden de volgende beperkingen:

a. indien de leider uit de blinde moet bekennen en 'hoog' of woorden van gelijke strekking bezigt, wordt hij geacht de hoogste kaart in de gevraagde kleur te hebben aangeduid (of, indien de blinde de laatste is die in de slag moet spelen, de laagste kaart waarmee de slag gewonnen kan worden); indien hij 'laag' zegt of woorden van gelijke strekking bezigt, wordt hij geacht de laagste kaart te hebben aangeduid;

b. indien de leider een kleur noemt maar geen waarde, wordt hij geacht de laagste kaart in de genoemde kleur te hebben aangeduid (tenzij het onomstotelijk vast staat, dat dit niet zijn bedoeling was);

c. indien de leider de waarde doch niet de kleur noemt:

1. indien hij uit de blinde moet voorspelen, wordt hij geacht in dezelfde kleur door te spelen als waarin de blinde de vorige slag heeft gewonnen, aangenomen dat de kaart van de genoemde waarde in de blinde aanwezig is;

2. in alle andere gevallen moet de leider een kaart van de genoemde waarde spelen, indien hij dit reglementair kan doen; doch indien er twee of meer kaarten van dezelfde waarde zijn, die reglementair gespeeld kunnen worden, moet de leider aangeven welke hij bedoelt:

d. indien de leider een kaart noemt, die niet in de blinde aanwezig is, is de aanduiding ongeldig en mag de leider elke reglementaire kaart noemen;

e. indien de leider een te spelen kaart aanduidt zonder de kleur of de waarde te noemen (door te zeggen 'speel maar iets' of woorden van gelijke strekking) mag elke tegenspeler aangeven welke kaart uit de blinde wordt gespeeld, tenzij dit onomstotelijk niet de bedoeling van de leider was.