Spelregels 1949

Voorblad Spelregels 1949

Verantwoording: De digitale kopie van de Nederlandse tekst van de Spr. NBB vindt u hier: Spelregels_1949_pdf

Na de oorlog werd het bridgen weer ter hand genomen. De IBL (International Bridge Ligua, in 1932 opgericht in Den Haag als samenwerkingsverband van een aantal nationale bridgebonden, waaronder de NBB) ging over in 1948 over in EBL. De nieuwe naam - Europese Bridge Ligua - hield verband met de oorlog. Toen tevens duidelijk werd dat de Amerikanen niet tot die organisatie wilde toetreden, was er wel een probleem hoe om te gaan met de Duitsers en Italianen, die oorspronkelijk wel in de IBL zaten. (terzijde: het instituut "Ballotage" werd - niet alleen in de bridgewereld - voornamelijk ingesteld om mensen die fout geweest waren in de oorlog, te kunnen weren).

Er was een richtingenstrijd. De EBL wilde naar "Duplicate bridge"-spelregels. De Portland Club (die van oudsher de ongeschreven zeggenschap over de spelregels had) bleef vasthouden aan het Robberbridge. Maar de Amerikanen, de ACBL (American Contract Bridge Ligua) kwamen er bij. Zij hadden inmiddels, mede door de popularisatie ervan door Ely Culbertson, veel ervaring met viertallenbridge (wat een een andere vorm van "duplicate" bridge is). In 1948 werd tussen die 3 instanties een nieuwe spelregeltekst overeengekomen (Portland Club, EBL en de National Laws Commission of America (De Law-committee van de ACBL)).
Deze Engelse tekst is pas in 1949 vertaald in het Nederlands, en omdat ik schrijf voor Nederlands publiek vanuit de NBB gezien hebben we het daarom over de 1949-versie van de Spr. Overigens is de Engelse spelregeltekst altijd leidend geweest - hetgeen in gevallen van ambugïteit nog wel eens voor discussies zorgt, ook tegenwoordig.

Wat wijzigde er t.o.v. de 1936-versie?

Mede door de ACBL kwamen de volgende principes in de spelregels:

• Men zag in dat om spelresultaten vergelijkbaar te houden, onregelmatigheden op alle tafels altijd hetzelfde afgehandeld moesten worden, zodat de spelresultaten zoveel mogelijk vergelijkbaar bleven. Bij Duplicate Bridge is dat van het grootste belang omdat elk spelresultaat op elke tafel invloed heeft op ieders eindresultaat. En dan moet wel altijd en iedereen voor elke onregelmatigheid roepen. Deze verplichting om in een duplicate-bridge-wedstrijd altijd de arbiter te roepen is nog steeds actueel en heeft in de 1949-spelregelversie zijn intrede gedaan.
  
• Uit dien hoofde moet je alle onregelmatigheden dus door een onafhankelijke, onpartijdige persoon laten oplossen. Dat is de WL, en daar waren de Amerikaanse regels ook al op ingericht.
• De Amerikaanse cultuur is er een van straffen, dus ook die bevoegdheid werd aan de WL gegeven.
• een kiem voor het principe "roep je de WL niet voor een onregelmatigheid of doe je iets na een onregelmatigheid maar vòòrdat de aandacht is gevestigd op de onregelmatigheid, dan gaat het recht op bestraffen voorbij" zien we in deze spelregelversie (enigszins) afleidbaar terugkomen in de artikelen 27, 34 en 60. Pas in de 1963-versie wordt dit duidelijk doorgevoerd.

Er kwamen nieuwe hoofdstukken bij:

• over de WL (en over wat zijn zijn taken en bevoegdheden zijn),
• een hoofdstuk voor een regeling voor protesten als spelers het niet met de WL eens zijn, en
• de verhouding organisatie-WL.
• Ook werd ingezien dat de "administrateur" (degene die de uitslag van de wedstrijd uitrekent), niet noodzakelijkerwijs dezelfde persoon hoeft te zijn als de WL, en "de organisatie de de wedstrijd uitschrijft" niet dezelfde mensen hoeven te zijn die de actuele wedstrijd organiseren (het "wedstrijdcomite").
  

De indeling wijzigde, en "Regels" werden "Artikels", maar nog zonder sub-nummering in de inhoudsopgave.

De 1949-versie *) was dus een grote wijziging, en was een eerste opstap naar een versie die geschikt was voor "duplicate" bridge.

---

*) We praten over de 1949-versie, maar internationaal gesproken was het de 1948-versie. De Spelregels zijn pas in 1949 vertaald en toegankelijk voor het Nederlands publiek geworden.

---

INHOUD
DE STREKKING VAN HET REGLEMENT.
HOOFDSTUK I OMSCHRIJVINGEN.
HOOFDSTUK 1I INLEIDENDE BEPALINGEN. Art. 1 t/m 9
HOOFDSTUK III ALGEMENE BEPALINGEN BETREFFENDE ONREGELMATIGHEDEN. Art.10 t/m 20
HOOFDSTUK IV HET BIEDEN. Art. 21 t/m 43

HET BIEDEN. Art.21 t/m 26
ONJUISTE BIEDINGEN. Art. 27 t/m 40
Art. 41-42. HERHALING VAN HET BIEDEN. 
Art. 43. AFSPRAKEN TUSSEN DE MAATS.

HOOFDSTUK V HET SPELEN. Art. 44 t/m 89

HET SPELEN. Art. 44 t/m 46
HET VOORSPELEN EN HET BIJSPELEN. Art. 47 t/m 62
GETOONDE KAARTEN. Art. 63 t/m 70
HET VERZAKEN. Art. 71 t/m 76
SLAGEN. Art. 77 t/m 83
NIET VOLDOEN AAN EEN STRAF. Art. 83
OPEISEN EN AFSTAAN VAN SLAGEN. Art. 84 t/m 89

BIED- EN SPEELMANIEREN.
HOOFDSTUK VI DE UITSLAG. Art. 90 t/m 107
HOOFDSTUK VII DE ORGANISATIE DIE DE WEDSTRIJD UITSCHRIJFT EN HET WEDSTRIJDCOMITÉ. Art. 108
HOOFDSTUK VIII DE WEDSTRIJDLEIDER. Art. 109 t/m 123
HOOFDSTUK IX PROTESTEN. Art. 124 t/m 130
BEPALINGEN VAN DE EUROPEAN BRIDGE LEAGUE. Art. 131 t/m 139